Hej, hej – to ja 
Czy mnie poznajecie? Korzystając z nadanego mi uprawnienia, proponuję stworzenie postów, które ułatwiłyby nam możliwość wypowiadania się na wybrany przez siebie temat, oczywiście związany z zamierzeniami tej strony. Propozycje niech będą zbierane tutaj, a później zostaną wydzielone na odrębne posty. Jak demokracja, to demokracja. Kajman dał przykład postem organizacyjnym, no to ja proponuję … ”Mój pierwszy raz” 
I to wcale nie chodzi o to, co macie na myśli, tzn. Magda ma 
Andrzej
Mam kartkę pocztową ze zdjęciem zespołu z roku 1982 z autografami większości składu.
Dostałem ją od Fan Clubu z Holandii . Chętnie odsprzedam . Jeżeli są chętni wystawię na allegro
Witam naszego „zbłąkanego jeźdźca”
Adam, liczę na Twoje zaangażowanie, tak jak na zlotach. Nadawaj niczym Twoje anteny i obserwuj co tam podają na anglosaskich kanałach o naszym Jeffie
Pozdrawiam!
Witam jak będzie możliwe to zobaczę program http://www.bbc.co.uk/programmes/b01n867y nadawany na satelicie nadającym na teren U.K. Jools Holland prowadzi wywiad z Jeff Lynne.
Ale jeszcze ma być wieczór z ELO i Jeffem na BBC4
Jeff Lynne & ELO night – BBC4 – 05 Oct 2012 from 2100
Hi folks,
We have an ELO night on BBC4 on Friday, consisting of the following…
2100 – 2200 : Mr Blue Sky, the story of Jeff Lynne & ELO
2200 – 2300 : ELO Live At Wembley (1978 tour, prob Out Of The Blue tour)
2300 – 2350 : Rock Family Trees – Birmingham Beat
2350 – 0020 : Jeff Lynne Acoustic
w Polsce jest jeden problem aby odebrać trzeba mieć dużą antenę ponad 2 metry pozdrawiam Adam
reason8 pewnie!!! Z mp3 nie zrobisz nic dobrego. Ale juz z CD daje radę,naprawdę. A już oficjalne wydawnictwa wgniatają w fotel.
sorki,przegapiłem… już czytam
Ino z gófna bata nie ukręcisz, jak przekonwertujesz MP-3 nawet na 100000khz/250000bit to zawsze będzie lepsze MP-3. Takie rzeczy robi sie studyjnie na oryginalnym materiale.
Ściągnąłem we „flaku” „Live At The BBC” – pieknota, to fakt.
Piotrze z Damianem: zależy mi na Waszej opinii dot. kwestii poruszonych w Sprawach Organizacyjnych Forum…
A na kompa polecam Ci Andrzej format FLAC (bezstratny) . Znajdziesz więcej szczególów. Ale to takie detaliki:-)
Koledzy mi tak imponują, że nie wiem, jak się wciąć do rozmowy. Ja długo nie wiedziałem nawet jak wygląda „dżek”
Obecnie wiele mam nagrane w WMA i nie narzekam na jakość – po iluś tam przesłuchaniach słynne szczególiki z utworów Jeffa do mnie docierają
reason8 oj chyba nie to samo. Owszem tym progamem wyjdzie ale AudioDVD. Zaś DVDAudio ma dużo lepsze parametry 196kHz/24bit. Zwykły odtwarzacz DVD tego nie ruszy, tylko niektóre Blue-Ray to czytają. Testowałem Time na CD i na DVDA, różnica wielka.
Pinek, wracając do tematu znalezionego przez Ciebie Time w DVDAudio. To samo możesz uczynić programem Audio DVD Creator. Konwertujesz plik Wave na 96k/24Bit, wypalasz plyte i masz to samo. Najprostszy sposób na uwypuklenie transjentów w dyskografii ELO:)
Fajne te pierwsze razy wasze!
No to ja właśnie na winylach bazuję. Któregoś roku w Gdańsku (zamiast pierścionka) dostałam z 6. Jeden dałam Jędrusiowi – z miłości…
Jak czytam te wasze wywody (z których i tak nic nie rozumiem) to mi się mój mąż przypomina… z kiedyś… Też jakieś złote kabelki w tajemnicy przede mną kupował i sabufery aktywne i nieaktywne i inne tam takie, ze nie wspomnem…
tylko że te wznowienia są qrewsko drogie (jakieś blue vinyl) a jakość pewnikiem taka sama. Pozostane przy oryginalnych czarnych (letko bitych) używkach:)
reason8 – tu nie ma co długo myśleć,analog ma urok. Zwłaszcza że wychodzą wznowienia płyt ELO.
I jeszcze jedno…
Ostatnio tęsknię za analogami. Wiadomo jakość taka sobie, ale to celebrowanie muzyki, wyjąć czarną płytę z dużej okładki, po 30 min. zmiana strony, te trzaski… Aj ja jaj:) Zaczynam poważnie myślec o kupnie gramofonu i dużych winyli ELO.
Dokładnie jak mówisz, cieszmy się muzyką… Nawet w mono,jak to było kiedyś, nasza muzyka będzie piękna.
No tak… W SACD lub DVD Audio możemy mówić w kontekście dźwiękowych transjentów. Do kompletu najlepiej dysponować głośnikami za jakies 100.000 zł, kabelkami za 20.000 zł, wzmacniaczem za 30.000 zł i odpowiednio „wyprofilowanym” pomieszczeniem aktustycznym. Co z tego jak będziesz miał zaj… sprzęt jak akustyka będzie do bani. Ja już dawno przestałem gonić „króliczka” i rozkoszuje się musyką:)
reason8 – znam i mam te wersje… Uwierz mi nawet dts do pięt nie dorasta DVDaudio (nie mylić z audioDVD ) czy nawet SACD w stereo DSD. To przepaść technologiczna. Znalazłem w sieci Time w DVDA… super brzmi ale to amatorski projekt.
Pinek – dlaczego sie nie zanosi? W sieci dostępne są wersje dts 5.1 Eldorado i ANWR z naprawdę fajnie zmiksowanym materiałem na tylne monitory. Śmiało można rzec że słuchając tych wersji można na nowo odkrywać ELO (uwierz mi, słychać o wiele więcej niż w wersji stereo). Link:
http://www.elodiscovery.com/Jeff-Lynne-Electric-Light-Orchestra-Downloads.html
Oj pamietam tą audycje Piosenki Na Życzenie… W każdą niwdzielę coś ok.12.00. Sam nawet wysyłalem prośby,wiadomo o co… Popatrzcie jak to wszystko goni do przodu, mono,stereo,cd, dvd… no i analogi. Pamiętam swój pierwszy czarny krażek kupiony za swoje ,pierwsze zarobione pieniądze: On The Third Day… A potem to iuż kompakty, remastery i remastery remasterów z bonusami… A teraz marzą mi się wydawnictwa ELO na SACD lub DVDAUDIO. Ale na to sie raczej nie zanosi…
Premiera radiowa Secret miała miejsce faktycznie w „trójce” na początku lipca 1983r. Płyte nagrałem dzień przed wyjazdem na kolonię. Całą noc nie spałem tylko słuchałem. Będąc 2 tyg. na kolonii nie mogłem doczekać sie powrotu… aby znowu przesłuchac płyte. Co do stereofonii do 1984r. słuchałem wszystkiego w mono:) Dopiero w ’84 stałem się szczęsliwym posiadaczem Amatora 2B, a jedynym programem gdzie paliła się czerwona dioda była dwójka. Pamiętam cały miesiac warowałem przy radioodbiorniku aby upolować cos z ELO w stereo… i udało się. Była taka audycja Piosenki na Życzenie. Wtedy usłyszałem Julie Don’t Live Here w STEREO. Niestety nie miałem jeszcze Decka aby nagrać, ale i tak to było coś:)
Moja pasja ELO zaczęłą się od momentu gdy w Radio Lublin usłyszałem DAYBREAKER, uczucie jakie towarzyszyło mi przy słuchaniu było niesamowite. W tych czasach słuchałem co inni koledzy ze szkoły (Beatles, Slade,Kiss, AC/DC itp) aż nagle zwaliło się na mnie takie COŚ!!! No i zaczęło się… zbieractwo utworów i przesiadywanie przy radiu aby cokolwiek nowego złapać,wertowanie materiałów prasowych aby tylko czegoś więcej sie dowiedzieć… Póżniej już tylko oczekiwanie na premiery nowych płyt. Pamiętam sobotnie popołudnie, Zapraszamy do Trójki i Piotr Kaczkowski mówi: strona pierwsza utwór pierwszy i leci coś,jakieś szumy itp. A ja siedzę sobie na luzaka i slucham… Przy wejściu perkusji i pierwszych rytmach mało sie nie zabiłem w poszukiwaniu wolnej kasety aby to nagrać… Czułem że to ELO. Nie myliłem się… Ot takie małe wspomnienie z premiery Secret Messages…
Taaak… Te taśmy. Gdy nastała era stereo w moim życiu, na nowo poznawałem muzykę. Gdy pożyczyłem walkmana i wrzuciłem taśmę z „Secret…” nikt mi nie wytłumaczył, że musi być najpierw nagrana w stereo. Siłą woli chyba słyszałem te efekty na oba kanały.
Czytam… i przypomniało mi się. Rok 1983, miałem 12 lat. Od 2 lat interesowałem się ELO i w radio udało mi się nagrać sporą cześć piosenek ELO (sędziwa marta na licencji Grundiga) na stilonowskich taśmach. Któregos dnia usłyszałem zapowiedź, że o północy w programie 2 PR Magda Konopka zaprezentuje 2 płytę OOTB (Concerto For a Rainy Day). Czekałem cały tydzień i odliczałem każdy dzień (wcześniej nie słyszałem w całości płyty). Po nagraniu kasetę puszczałem tak często, że w końcu się „zdarła”. Do dzisiaj jak słyszę intro Standing… przechodzą mnie te same ciary i ZAWSZE przypominam sobie tamtą audycję:)
Do Magdy, oczywiście:
Już dobrze, dobrze – to Twoje wspomnienia. Tak na bardzo poważnie, to chyba umknęło mi to, że piosenki leciały z Kasprzaka. Jakoś tak zakodowałem, że z radia. Ale radioodbiorniki to zwykle były Śnieżki i Giewonty. Dlatego pomyślałem, że to musiał być singiel. A teraz z kolei musisz nam się wytłumaczyć, dlaczego z Kasprzaka, a nie z Grundiga?! Jak to tak???
Twoja Kasia, pamiętam ze zlotu 2012, pytała Ciebie, czy będzie piosenka z psem. A gdy ja spytałem, czy chodzi o Four Little Diamonds, Ty odpowiedziałaś „jakoś tak”.
Sama widzisz… Tak to mnie zmyliło.
Tak czy owak Loser Gone Wild jest też tym moim Wielkim.
Proszę kontynuować wątek i pisać o swoich pierwszych razach, a nie cenzurować czyjeś!
Miałam wtedy 8 lat teraz mam 36 i demencję starczą i jak piszę, że tak pamiętam to tak pamiętam! Wspomnienia mi Panowie korygować będą!?
Kilka tygodni temu słuchacz prosił MN o piosenkę The Beatles „If you want my love yuo got it”. I MN wiedział, że to Chip Trick i puścił i się nie wymądrzał.
Ale sprawdzę…. sprawdzam…słucham… ja tam psy pamiętam z Loser Gone Wild!
Pozdrawia – Magdalena z Lublina
PS: A myślałam, ze się tego „Kasprzaka” czepicie, że to był Grundig, ale żeby z psem na kobietę (jedyną na tym forum…), no to się nie spodziewałam!!!
Ok. To teraz ja.
Miałem 13 lat, starszego brata i kuzyna, który „męczył” nas Queenami, ale ELO odkryłem sam! I zaczęły się powroty biegiem ze szkoły na godz. 12.40, aby nagrać kilka „nowych” utworów z dyskografii, którą raz w tygodniu prezentowało Radio Wrocław (mieszkałem w Legnicy). To był „Kapral”B-113.
Sięgam bardziej traumatycznych czasów od Madzi, bo do roku 1979 – to wtedy chyba była zima stulecia, a w sklepach ino ocet i musztarda.
Byłem …ministrantem. Może ten fakt nie miałby normalnie znaczenia, ale miał w moim przypadku. Bo to właśnie dla ministrantów została jesienią ’79 zorganizowana dyskoteka (dziewczyny były z tzw. „bieli” – to te trzymające szarfy przy sztandarach, obrazach itd.) i to wtedy po raz pierwszy usłyszałem „Don’t Bring Me Down” – królową bisów podczas koncertów ELO Part II w Polsce. A że utwór ten pochodził z płyty, za którą co niektórzy obrazili się na ELO i Jeffa, nie dziwi, że znalazła się w repertuarze. Nawiązując do naszego ostatniego zlotu, powiem Wam, że Phil (ten Amerykanin mieszkający w Podkowie Leśnej) wyznał mi, że za tę płytę znienawidził ELO i przestał się interesować dalszą karierą zespołu. Więc ja go pytam: „Jak mogłeś aż znienawidzić?!?!” Na co on: „No, może nie znienawidziłem do końca, ale…” Miał żal o ulegnięcie modzie itd. Paradoksalnie ta właśnie komercja mi otworzyła drzwi do poznania zespołu i pokochania wszystkiego. Dosłownie! Nie wiem, nie pamiętam, czy wtedy, w czasie tej dyskoteki ktoś mi powiedział, że ten zespół to Electric Light Orchestra, czy dopiero gdzieś w radiu ponownie usłyszałem piosenkę… Nikt mi tego nie podał na tacy, nikt mnie nie przekonywał. Dlatego zawsze twierdzę, że to ja odkryłem tę muzykę
Zbieranie ówczesnej dyskografii trwało długo, oj bardzo długo. Takie czasy…
Co doszczekania i laptopa, w jednym z wywiadów wokalista Status Quo – prywatnie kolega Jeffa – wyznał, że w latach 70 Jeff był przeciwnikiem Samplingu. Odwróciło się to na Secret, gdzie szczekanie zostało przemielone przez sampler (taki niegdysiejszy laptop:)
Widocznie są dwa psy
Nieee, Magda ma rację – aż w trzech utworach jest szczekanie. Takie rytmiczne w Bluebird, a w Four Little Diamonds i Loser Gone Wild bardzo skondensowane, przy czym ten piesek z Bluebird przy tym z pozostałych utworów wypada jak burek przy kaukazie
Poważnie, to faktycznie Dennis, wymieniony w opisie płyty. A teraz na pewno znowu zamieniony by był …na laptopa
Jest też taka imitacja kota w Train Of Gold, prawda?
A nawiasem mówiąc, to na pewno chodziło Kasi o Four Little Diamonds, bo piosenka ta wyszła jako singiel. Kto słyszy polskie głosy w intro tego utworu? Kiedyś kolega zwrócił mi na to uwagę i faktycznie. Są!!! Zwaliliśmy na Mika Kaminskiego, że to podczas sesji do Rock’n'Roll Is King się zaplątało… Wydało sie podczas koncertów w Polsce, że on nicht ferstehen
Ta piosenka z psem to raczej Bluebird, w nagraniu której Jeff wykorzystał szczekanie psa wabiącego się Dennis:)
Mój pierwszy raz… No nie pamiętam, albo raczej jak przez mgłę. Lat miałam wtedy 7 czy 8
i byłam z siostrą Kasią, na obozie sportowym, ale gdzie, to za nic przypomnieć sobie nie mogę. Piosenki leciały z Kasprzaka z kasety. Słuchało się w ciszy, kontemplowało znaczy. Hitem było mleko w proszku jedzone z dłoni i chleb z musztarda – głęboki kryzys. Pamiętam, że dziewczyny z drużyny wydawały mi się takie dorosłe! Siostra miała już z 15 lat a inne to nawet 17 i 18. Fascynujące! Piosenką, jaką pamiętam jako pierwszą jest ta „z psem” (wersja mojej siostry), czyli Loser Gone Wild…
Mój pierwszy raz był więc piękny…
Pozdrawia – Magdalena z Lublina